Friday, July 16, 2010

नांदी ...

आकाशी जलद जलद नाचू लागले
आषाढसरी, मन माझे न्हाऊ लागले!
 
दरवळ तो मातीचा मनास मोहवी
वर्षेचे कंजन, बघ कानी गुंजू लागले!

मग खेळणे वर्षेच्या धारांशी वार्‍याचे
मनात आगळे, अलगुज छेडू लागले!

संपले बघ वाट पाहणे ते चातकाचे
आनंदविभोर, मोर वनी नाचू लागले!

रोमांचित जाहली बघ तृषार्त धरा
नग्ननिखळ, हास्य तिचे फुलू लागले!



(लिहायला सुरुवात केल्यानंतरची माझी दुसरी कविता)

विशाल

No comments:

Post a Comment