Tuesday, August 3, 2010
पैंजण...
भीती वाटु लागलेय आजकाल..,
माझ्याच पायातल्या पैंजणांची !
सदोदीत पाठलाग करणार्या..,
त्यांच्या त्या किणकिणाटाची.
खुप हौसेने घातलं होतं आईनं…,
तिच्या फिकुटलेल्या कृश हातांनी !
वय वाढलं…., समज आली…..,
पण पैंजणांचा मोह सुटला नाही !
बालपणी ते छमछम वाजवीत मिरवणं…,
तारुण्यात आल्यावर त्यांचं…
स्पोर्टशुजवरही रुबाब गाजवणं !
त्यांच्या मधुर किणकिणाटानं…
मान वळवुन बघणारी धुंद तरुणाई…,
आणि मोहरुन जाणारं माझं वेडं मन !
पैंजण अजुनही आहे…
पण आता मन मोहरत नाही…,
आता थबकत नाहीत नजरादेखील……
राहुन राहुन वळते माझीच नजर….,
पायातल्या उदास पैंजणांकडे…,
परिस्थितीने त्यांच्यावर…
उधळलेल्या उन्मत्त, बेगुमान नोटांकडे …!
विशाल.
माझ्याच पायातल्या पैंजणांची !
सदोदीत पाठलाग करणार्या..,
त्यांच्या त्या किणकिणाटाची.
खुप हौसेने घातलं होतं आईनं…,
तिच्या फिकुटलेल्या कृश हातांनी !
वय वाढलं…., समज आली…..,
पण पैंजणांचा मोह सुटला नाही !
बालपणी ते छमछम वाजवीत मिरवणं…,
तारुण्यात आल्यावर त्यांचं…
स्पोर्टशुजवरही रुबाब गाजवणं !
त्यांच्या मधुर किणकिणाटानं…
मान वळवुन बघणारी धुंद तरुणाई…,
आणि मोहरुन जाणारं माझं वेडं मन !
पैंजण अजुनही आहे…
पण आता मन मोहरत नाही…,
आता थबकत नाहीत नजरादेखील……
राहुन राहुन वळते माझीच नजर….,
पायातल्या उदास पैंजणांकडे…,
परिस्थितीने त्यांच्यावर…
उधळलेल्या उन्मत्त, बेगुमान नोटांकडे …!
विशाल.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment