Wednesday, October 3, 2018

गज़ल



रेशमी खंजीर म्हणुनी काळजात खुपसुन बघतो
फसवते आयुष्य सगळे एकट्याने रुसुन बघतो

ती म्हणाली एकदा तर भेटुया की नदिकिनारी
नेहमीचा खेळ आहे मी तरीही फसुन बघतो

चंद्र तारे काजवे अन लोचनांच्या लाख ज्योती
काजळी माझ्या मनाची मी जराशी पुसुन बघतो

मी बिगारी प्राक्तनाची मग सुखाने रोज करतो
वास्तवाच्या टाचणीने फुटुनही मी हसुन बघतो

देव कोणी काळजी घेतो म्हणे माझी-तुझीही
मी स्वतःला मुक्तहस्ते अंबरात उधळुन बघतो

जन्म मृत्यू खेळ सारा कोण माझा कोण परका
मी स्वत:शी भांडताना रोज पक्ष बदलुन बघतो

© विशाल कुलकर्णी

No comments:

Post a Comment