मन जळाया लागले .......

मज कोडे आयुष्याचे आकळाया लागले
हलकेच माझे.., तारुण्य ढळाया लागले !

बघ ओघळले गालावरी थेंब दोन आता
मला आसवांचे अस्तित्व कळाया लागले !

संपले होते मागे मार्ग कधीच परतीचे
अन पुन्हा डोळे.., हे मागे वळाया लागले !

बघतो वळुन मी छाटलेले बंध आठवांचे
क्षण आता वार्‍याच्या वेगे पळाया लागले !

जगायचे गेले राहुन धुंदीत धावण्याच्या
नुरला वेळ पश्चातापा मन जळाया लागले !

विशाल.