भावानुवाद - Lord Byron

 

When the leaves dance,and A new wind blows..!💚
When the birds sing,and A new song is composed..!💚

When deep within the rivers of my soul,I begin to hear the approaching sea..!💚
I pause and bask in sweet unity.💚
I cannot bear but to see💚
The unshakeable connection to Everything around me..!💚

“There is a pleasure in the pathless woods,
There is a rapture on the lonely shore,

There is society, where none intrudes,
By the deep sea, and music in its roar:
I love not man the less, but Nature more”

- Lord Byron

स्वैर भावानुवाद ...

नाचती पाने फुले अन वाहती जेव्हा वारे नवे
किलबिल करती पक्षी, अन गीत ये जन्मा नवे

आत्मनदीच्या गर्भातुनी येता गाज सागराची कानी,
मी थांबतो क्षणभरी सुखाने मग स्वच्छन्द पहुडतो सुखे धरेवर
ते जुळती मनाचे बंध चिरंतन चराचराशी नवे.

त्या वनराईतुन घनगर्द बघ आनंद बहरला किती,
ब्रह्मानंदी लागे टाळी मग निःशब्द किनाऱ्यावरी.

एकांती सृष्टीत त्या सागरगर्भी सुखसंगीत वसे
विसरूनी मानव्य मग निसर्गाशी मम प्रीत जडे

स्वैर भावानुवाद - विशाल कुलकर्णी (०९.०४.२०२१)

लाडू ....

 लाडू

डोळा पाणी भरून वाहावे

हसता कोणी वळून पाहावे

लेक लाडकी रूसूनी बसता  

बाबाने नकळत व्याकुळ व्हावे 

लट केसांची भाळावर अडली

अन गुलाब गाली फुगून बसली

बाबाला पडतो प्रश्न नेहमी 

राजकुमारी का रूष्ट जाहली?

रोज सकाळी मी उठण्यापूर्वी

अन हळूच गाली हसण्यापूर्वी

निघूनी जातो बॅग घेवूनी

तो गेला हे मज कळण्यापूर्वी

ती उठते तेव्हा घरभर फिरते

मग बाबा बाबा करत शोधते

बाबा नच दिसता डोळे भरती

लाडू आईच्या कुशीत शिरते

चांदोबा मामा दिसताच नभी 

रुसवा सारा आवरून अवघी

बाबा दिसण्याची वाट पहाते

मग सायंकाळी खिडकीत उभी

बाबा दिसता मग फुगवा सरतो

अन मम्माचाही चेहरा फुलतो

बाबा दिसता ती खुशीत येते

लेक लाडकी मग खुदकन हसते

© विशाल कुलकर्णी

अनंता ...

 तुझे सांगणेच पुन्हा खरे झाले

खऱ्याने वागणे बोचरे झाले

खोटे उगा बोलायचे कुणाला?

उसासे माझे मला पुरे झाले

नको आवरु संभ्रमाचे पसारे

किती या दिशांचे फसवे इशारे

फुकाचे दिलासे शोधी कशाला?

नको ना पुन्हा धुसराचे किनारे

अकस्मात कोणा नदीच्या तीरी

उदास वाजते हरिची बासरी

उगा दाटती कंढ उरी कशाला?

आता मौन होते पुन्हा वैखरी

जगाचे भुलावे पुरे हो आता

जरा वास्तवाचे द्या दान आता

असे दाटले तम दारी कशाला?

अता आवरा आशंका अनंता !

© विशाल कुलकर्णी