Showing posts with label चारोळी. Show all posts
Showing posts with label चारोळी. Show all posts
Wednesday, September 26, 2012
चारोळी - १२
मायबोलीच्या "चित्र बोलते गुज मनीचे" स्पर्धेसाठी केलेल्या काही चारोळ्या...
मातीलाही आस नव्याची
दोन पिढ्यांची चल मोट धरू
अनुभव माझा, साथ तूझी
चल मिळूनी नव-निर्माण करू
हिरव्या वळणा-वळणातून जाते
सखे, माझ्या माहेरची वाट...
कितीही चाला संपत नाही,
गर्द कोवळ्या, हिरवाईचा काठ !
विशाल...
मातीलाही आस नव्याची
दोन पिढ्यांची चल मोट धरू
अनुभव माझा, साथ तूझी
चल मिळूनी नव-निर्माण करू
हिरव्या वळणा-वळणातून जाते
सखे, माझ्या माहेरची वाट...
कितीही चाला संपत नाही,
गर्द कोवळ्या, हिरवाईचा काठ !
विशाल...
Thursday, October 28, 2010
चारोळी - ११
माणसाचं 'असणं'
दिसण्यात दिसत नाही
म्हणुनच असण्याला
दिसण्याइतकं महत्त्व नाही...
तु आलीस तेव्हा परसातली
निशिगंधाही डंवरली होती
कदाचित तिलाही...
सुखाची चाहूल लागली होती...!
तुला आठवताना आठवलं, माझंही
कधी कवितेशी नातं होतं...
नाही आठवत खुप जोर देवुनही
नक्की कधी ते नकळत तुटलं होतं....
आकाशाची उंची मोजण्याच्या नादात
भास्कराशी नजर भिडली
मनाच्या मोजपट्टीची मर्यादा मला
अगदी त्याच क्षणी उमजली...
माझी हाक ऐकुनही
तुझी पावलं नाही थबकली
अगदी तेव्हाच जाणवलं
आता सारी नाती संपली....
माझा हात सोडतानाही
काया तुझी थरथरली...
सगळं काही विसरताना,
माझी आठवणही नाही झाली?
जुळलंच नाही नातं
तर तुटण्याचा प्रश्न नाही
जुळलेलं नातं तुटलं
तर त्यासारखं दु:ख नाही....१
आभाळाएवढी माऊली
पांघरुन वावरतोय
आयुष्याच्या संघर्षात
तिचीच सावली....
तुझ्यापर्यंत पोचण्यासाठी मी
प्रत्येक दिशा चोखाळलेली
पोहोचल्यावर पाहतो तर...
परतीची वाटच खुंटलेली....!
दिसण्यात दिसत नाही
म्हणुनच असण्याला
दिसण्याइतकं महत्त्व नाही...
तु आलीस तेव्हा परसातली
निशिगंधाही डंवरली होती
कदाचित तिलाही...
सुखाची चाहूल लागली होती...!
तुला आठवताना आठवलं, माझंही
कधी कवितेशी नातं होतं...
नाही आठवत खुप जोर देवुनही
नक्की कधी ते नकळत तुटलं होतं....
आकाशाची उंची मोजण्याच्या नादात
भास्कराशी नजर भिडली
मनाच्या मोजपट्टीची मर्यादा मला
अगदी त्याच क्षणी उमजली...
माझी हाक ऐकुनही
तुझी पावलं नाही थबकली
अगदी तेव्हाच जाणवलं
आता सारी नाती संपली....
माझा हात सोडतानाही
काया तुझी थरथरली...
सगळं काही विसरताना,
माझी आठवणही नाही झाली?
जुळलंच नाही नातं
तर तुटण्याचा प्रश्न नाही
जुळलेलं नातं तुटलं
तर त्यासारखं दु:ख नाही....१
आभाळाएवढी माऊली
पांघरुन वावरतोय
आयुष्याच्या संघर्षात
तिचीच सावली....
तुझ्यापर्यंत पोचण्यासाठी मी
प्रत्येक दिशा चोखाळलेली
पोहोचल्यावर पाहतो तर...
परतीची वाटच खुंटलेली....!
चारोळी - १०
डोळ्यांची भाषा मुळी
ओठांना कळत नाही
म्हणुन मौनांची तिव्रता
शब्दात असत नाही
हिरवाई तारुण्याची कधी
स्मृतीतून साठवली होती
त्यातच माझ्या एकलेपणाची
करुणाई सामावली होती
तुझं असणं
मनात साठवलेलं
तुझं हसणं मला
रडताना आठवलेलं...
तेजाळणार्‍या ज्योतीला
तिची जात विचारायची नसते
ती देवापुढे पणती ...
तर सरणापुढे दिवटी असते...!
स्वप्नातले महाल
रत्नजडीत असतात
वास्तवाच्या झोपडीला
वेदनांचे टेकु असतात...
आईच्या वात्सल्याची
देवालाही इर्षा वाटते
मग पंढरीच्या विठुची
वत्सल विठाई होते...
फुललेलं फुल पाहून
कळी मनोमन उसासली
निर्माल्यावस्था पाहून
उगाचच सुखावली...
आयुष्याच्या
आंधळ्या भोवर्‍यात
धुंदावलोय मी..
तुझ्या अधीर डोळ्यात...
क्षितीजापाशी
सुर्याची पिल्लं रेंगाळली
सागराच्या डोळ्यातही
अनोखी ममता जागली...
शरण जाणं मुळी
माझ्या स्वभावातच नाही
गेलंच तर मृत्युला..
जीवनाला, मुळीच नाही !
ओठांना कळत नाही
म्हणुन मौनांची तिव्रता
शब्दात असत नाही
हिरवाई तारुण्याची कधी
स्मृतीतून साठवली होती
त्यातच माझ्या एकलेपणाची
करुणाई सामावली होती
तुझं असणं
मनात साठवलेलं
तुझं हसणं मला
रडताना आठवलेलं...
तेजाळणार्‍या ज्योतीला
तिची जात विचारायची नसते
ती देवापुढे पणती ...
तर सरणापुढे दिवटी असते...!
स्वप्नातले महाल
रत्नजडीत असतात
वास्तवाच्या झोपडीला
वेदनांचे टेकु असतात...
आईच्या वात्सल्याची
देवालाही इर्षा वाटते
मग पंढरीच्या विठुची
वत्सल विठाई होते...
फुललेलं फुल पाहून
कळी मनोमन उसासली
निर्माल्यावस्था पाहून
उगाचच सुखावली...
आयुष्याच्या
आंधळ्या भोवर्‍यात
धुंदावलोय मी..
तुझ्या अधीर डोळ्यात...
क्षितीजापाशी
सुर्याची पिल्लं रेंगाळली
सागराच्या डोळ्यातही
अनोखी ममता जागली...
शरण जाणं मुळी
माझ्या स्वभावातच नाही
गेलंच तर मृत्युला..
जीवनाला, मुळीच नाही !
चारोळी - ९
तिची वाट पाहणे
माझ्या डोळ्यांनी सोडले नाही
तिने मात्र कधीही
मागे वळूनही पाहीले नाही...
तिने कधी वळून माझ्याकडे
पाहीलेच नाही
तिच्याकडे पाहण्याच्या नादात
कळालेच नाही
माझं सारं जगणं
तुझ्या अस्तित्वाने भारलेलं
म्हणुनच तुझ्यासमोर येणं
मी नेहमीच टाळलेलं...
तुला आठवतं...?आपलं...
ते कॅंटीनमध्ये भेटणं...
सिगारेटच्या खोट्या ठसक्यात
माझं आसवं लपविणं....
जगणं किती सुसह्य होतं
जेव्हा तू होतीस...
आता मृत्युचीही भीती वाटते
कारण तूझी साथ नाही....
माझं असणं तुझ्या
हंसण्यात चिंब भिजलेलं
तुझं असणं माझ्या
रोमरोमी पक्कं भिनलेलं...
तुला आठवताना तुझं
गोड हंसणं आठवलेलं
तुला विसरताना कायमचं
माझं हसणंच हरवलेलं....
तुझं अलगद येणं
माझ्या जाणिवांनी टिपलेलं
तुझं नकळत जाणं
माझ्या डोळ्यांनाही कळलेलं...
माझ्या डोळ्यांनी सोडले नाही
तिने मात्र कधीही
मागे वळूनही पाहीले नाही...
तिने कधी वळून माझ्याकडे
पाहीलेच नाही
तिच्याकडे पाहण्याच्या नादात
कळालेच नाही
माझं सारं जगणं
तुझ्या अस्तित्वाने भारलेलं
म्हणुनच तुझ्यासमोर येणं
मी नेहमीच टाळलेलं...
तुला आठवतं...?आपलं...
ते कॅंटीनमध्ये भेटणं...
सिगारेटच्या खोट्या ठसक्यात
माझं आसवं लपविणं....
जगणं किती सुसह्य होतं
जेव्हा तू होतीस...
आता मृत्युचीही भीती वाटते
कारण तूझी साथ नाही....
माझं असणं तुझ्या
हंसण्यात चिंब भिजलेलं
तुझं असणं माझ्या
रोमरोमी पक्कं भिनलेलं...
तुला आठवताना तुझं
गोड हंसणं आठवलेलं
तुला विसरताना कायमचं
माझं हसणंच हरवलेलं....
तुझं अलगद येणं
माझ्या जाणिवांनी टिपलेलं
तुझं नकळत जाणं
माझ्या डोळ्यांनाही कळलेलं...
Tuesday, October 19, 2010
चारोळी - ८
वेदना...
शरीराची सखी ,
संवेदना...
मनाची व्यथा...!
*********************************
तुला पाहताना
गात्रे धुंदावलेली...
तुझ्या सुगंधात
शुद्ध हरपलेली ....
*********************************
मी मनावर,
रात्र पांघरलेली...
सारी वेदना,
हृदयात दडवलेली...
*********************************
तु एक आठवण
तुझं असणं...
माझ्या मनात,
एक वेगळीच साठवण...!
*********************************
सुख्-दु:ख जर,
सारं तुझ्याशीच बांधील
स्मृतींची वेदना,
फक्त मलाच का?
*********************************
पाकळी पाकळीने फुलताना
कळी हलकेच सुखावत होती
फुलाची निर्माल्यावस्था...
तिला मुळी ठाऊकच नव्हती...!
*********************************
धनवंताच्या नगरीत
गरिबीला जागाच नसते
तिथे मुळी लक्ष्मीच..,
दारोदार भटकत असते
*********************************
जगण्यासाठी जगणार्‍यांना
कसकसले आधार मिळतात
माझ्यामात्र प्राजक्ताची फुलेही
शेजारच्या अंगणात पडतात...
*********************************
विशाल कुलकर्णी
शरीराची सखी ,
संवेदना...
मनाची व्यथा...!
*********************************
तुला पाहताना
गात्रे धुंदावलेली...
तुझ्या सुगंधात
शुद्ध हरपलेली ....
*********************************
मी मनावर,
रात्र पांघरलेली...
सारी वेदना,
हृदयात दडवलेली...
*********************************
तु एक आठवण
तुझं असणं...
माझ्या मनात,
एक वेगळीच साठवण...!
*********************************
सुख्-दु:ख जर,
सारं तुझ्याशीच बांधील
स्मृतींची वेदना,
फक्त मलाच का?
*********************************
पाकळी पाकळीने फुलताना
कळी हलकेच सुखावत होती
फुलाची निर्माल्यावस्था...
तिला मुळी ठाऊकच नव्हती...!
*********************************
धनवंताच्या नगरीत
गरिबीला जागाच नसते
तिथे मुळी लक्ष्मीच..,
दारोदार भटकत असते
*********************************
जगण्यासाठी जगणार्‍यांना
कसकसले आधार मिळतात
माझ्यामात्र प्राजक्ताची फुलेही
शेजारच्या अंगणात पडतात...
*********************************
विशाल कुलकर्णी
चारोळी - ७
अलगद तुझ्याही नकळत
तु माझ्यासवे निघालीस...
मला सांग त्यानंतर
तु स्वतःची किती राहिलीस?
*********************************
जगण्यासाठी माणुस
कसकसले समझौते करतो
मृत्यु हिच खरी मुक्ती, तरी
नेमका त्यालाच टाळू पाहतो....
*********************************
स्वप्नपुष्पे उमलताना
मी पाहिलीच नव्हती
स्वप्ने माझी, माझ्याच
पहाटेने चुरगाळली होती...
*********************************
शब्द शब्द तोलताना
ओठ निर्जीव झाले
मौनाला अर्थ आला
अन डोळे ओलावले...
*********************************
उगीचच हाक मारली
वळणावर शेवटच्या वळताना...
जाणवली दुर्बलता शब्दांची
त्याक्षणी तूला गमावताना....
*********************************
ओठावर सुर होते
बोटावर ताल होते...
एक तू नव्हतीस तर
जगणे कसे बेताल होते....
*********************************
एकाक्ष असला
तरी तो काक आहे....
पिंडाला शिवण्यापुरता
तरी तो बाप आहे....
*********************************
पृथ्वीच्या पोटात
ज्वालामुखी दडलेला...
जणु सारा विखार
पृथेने पोटात लपवलेला...
*********************************
विशाल कुलकर्णी
तु माझ्यासवे निघालीस...
मला सांग त्यानंतर
तु स्वतःची किती राहिलीस?
*********************************
जगण्यासाठी माणुस
कसकसले समझौते करतो
मृत्यु हिच खरी मुक्ती, तरी
नेमका त्यालाच टाळू पाहतो....
*********************************
स्वप्नपुष्पे उमलताना
मी पाहिलीच नव्हती
स्वप्ने माझी, माझ्याच
पहाटेने चुरगाळली होती...
*********************************
शब्द शब्द तोलताना
ओठ निर्जीव झाले
मौनाला अर्थ आला
अन डोळे ओलावले...
*********************************
उगीचच हाक मारली
वळणावर शेवटच्या वळताना...
जाणवली दुर्बलता शब्दांची
त्याक्षणी तूला गमावताना....
*********************************
ओठावर सुर होते
बोटावर ताल होते...
एक तू नव्हतीस तर
जगणे कसे बेताल होते....
*********************************
एकाक्ष असला
तरी तो काक आहे....
पिंडाला शिवण्यापुरता
तरी तो बाप आहे....
*********************************
पृथ्वीच्या पोटात
ज्वालामुखी दडलेला...
जणु सारा विखार
पृथेने पोटात लपवलेला...
*********************************
विशाल कुलकर्णी
चारोळी - ६
अंतरीचा ताज माझ्या
ना कुणीही पाहीला...
अश्रुंच्या यमुनातीरी,
वेदनांनी मी बांधला...!
*********************************
माझ्या मनाने सदैव
माझ्याशी प्रतारणा केलीय
जेव्हा जेव्हा मी हसलोय
त्याने आंसवे ढाळलीत.
*********************************
वंचनेशी माझे नाते
जन्मोजन्मीचे आहे
कधी मी नशिबाची तर
कधी ते माझी करतेय...
*********************************
स्वप्नांच्या गावात
फक्त स्वप्नांनाच वाव
वास्तवाला तिथे
ना नाव ना गांव...!
*********************************
पाकळीचं आकर्षण तिच्यावर
रेंगाळलेला दंवबिंदू असतो
तुझी आठवण हा माझ्या
एकलेपणाचा केंद्रबिंदू असतो...
*********************************
अपेक्षा
एक रुप आशेचं
उपेक्षा
स्वरुप अनपेक्षिततेचं...
*********************************
स्वप्ने जोपासण्यात
मन इतकं रंगून गेलं
अन सत्याला जपायचं
मात्र राहूनच गेलं....
*********************************
पाणावलेल्या डोळ्यांनाही
भरभरून वाहायचं होतं
तुला विसरतानाही...
तुझ्याच आठवणीत रमायचं होतं....
*********************************
विशाल कुलकर्णी.
ना कुणीही पाहीला...
अश्रुंच्या यमुनातीरी,
वेदनांनी मी बांधला...!
*********************************
माझ्या मनाने सदैव
माझ्याशी प्रतारणा केलीय
जेव्हा जेव्हा मी हसलोय
त्याने आंसवे ढाळलीत.
*********************************
वंचनेशी माझे नाते
जन्मोजन्मीचे आहे
कधी मी नशिबाची तर
कधी ते माझी करतेय...
*********************************
स्वप्नांच्या गावात
फक्त स्वप्नांनाच वाव
वास्तवाला तिथे
ना नाव ना गांव...!
*********************************
पाकळीचं आकर्षण तिच्यावर
रेंगाळलेला दंवबिंदू असतो
तुझी आठवण हा माझ्या
एकलेपणाचा केंद्रबिंदू असतो...
*********************************
अपेक्षा
एक रुप आशेचं
उपेक्षा
स्वरुप अनपेक्षिततेचं...
*********************************
स्वप्ने जोपासण्यात
मन इतकं रंगून गेलं
अन सत्याला जपायचं
मात्र राहूनच गेलं....
*********************************
पाणावलेल्या डोळ्यांनाही
भरभरून वाहायचं होतं
तुला विसरतानाही...
तुझ्याच आठवणीत रमायचं होतं....
*********************************
विशाल कुलकर्णी.
Friday, October 15, 2010
चारोळी - ५
आता नाहीच बोलायचं,
मी नेहमीच ठरवतो ...
तू लटकेच रुसुन बसतेस,
आणि निश्चय कोलमडतो.
*********************************
बोलायचं नाही, बोलायचं नाही
मी हट्टाने मनाला बजावतो...
तु अबोला धरतेस आणि....
मग मीच मला समजावतो...!
*********************************
विशाल कुलकर्णी
मी नेहमीच ठरवतो ...
तू लटकेच रुसुन बसतेस,
आणि निश्चय कोलमडतो.
*********************************
बोलायचं नाही, बोलायचं नाही
मी हट्टाने मनाला बजावतो...
तु अबोला धरतेस आणि....
मग मीच मला समजावतो...!
*********************************
विशाल कुलकर्णी
Monday, September 20, 2010
चारोळी - ४
नंदनवनात हिंसाचाराचा
नेहमीच नंगानाच आहे...
लढणार्‍या जवानाला मात्र
मानवाधिकाराचा जाच आहे !
********************************************
त्यांच्या हातात हँडग्रेनेड...
आमच्या...., निषेधाचा खलिता आहे
त्यांच्या रक्ताला नेहमीच भुतदया
आमच्या...., पेटता पलिता आहे...!
************************************************
काळं काय पांढरं काय?
सारी षंढपणाची कमाल आहे...
आमच्या नसांमध्ये पाणी,
त्यांचं रक्त तेवढं लाल आहे...
*********************************************************
नेहमीच नंगानाच आहे...
लढणार्‍या जवानाला मात्र
मानवाधिकाराचा जाच आहे !
********************************************
त्यांच्या हातात हँडग्रेनेड...
आमच्या...., निषेधाचा खलिता आहे
त्यांच्या रक्ताला नेहमीच भुतदया
आमच्या...., पेटता पलिता आहे...!
************************************************
काळं काय पांढरं काय?
सारी षंढपणाची कमाल आहे...
आमच्या नसांमध्ये पाणी,
त्यांचं रक्त तेवढं लाल आहे...
*********************************************************
Thursday, July 8, 2010
चारोळी - ३…
तुझं आणि अंधाराचं
नातं मला माहीत नाही
आलास की उजळून निघते
तुझं मात्र माहीत नाही …
****************************
नेहमीसारखाच ….
मी परत आलोय…
नेहमीसारखंच…
तूझी वाट पाहणं…!
****************************
तुलना करणं सोडलय आजकाल
तु येतेस तसाच पाऊसही येतो …
फरक एवढाच ….
तो दरवर्षी परत फिरून येतो …. !
*****************************
दंवबिंदुची क्षणभंगुरता
प्रत्येकाच्या नशिबी नसते…
फाटक्या थेंबाची असहायता..
फक्त त्याचंच प्राक्तन असते …!
******************************
पाऊस बघून चारोळ्यांचा
मलाही भिजावंसं वाटलं…
शब्दांचे रेनकोट पांघरताना..
माझं थेंबांशी मात्र फाटलं…!
******************************
आपलं एकाकी थेंबाशीच जमायचं,
गर्दीत नाही्च मन रमायचं…
फाटका असला तरी…,
ओंजळीत तेवढंच मावायचं..!
******************************
गर्दीत असतानाही
एकटं राहायचं … थेंबासारखं !
ओंजळीत येतानाच
ओघळून जायचं… थेंबासारखं !
*******************************
कविताची वही हरवली
तरी वृत्ती हरवत नसते…
हाती लेखणी घेतली की..
कविता आपोआप स्फुरते !
********************************
तुझं हळुवार थरथरणं
पाऊस भिजल्या…….
अबोल नभाचं अलवार
नखशिखांत शहारणं….!
********************************
विशाल
नातं मला माहीत नाही
आलास की उजळून निघते
तुझं मात्र माहीत नाही …
****************************
नेहमीसारखाच ….
मी परत आलोय…
नेहमीसारखंच…
तूझी वाट पाहणं…!
****************************
तुलना करणं सोडलय आजकाल
तु येतेस तसाच पाऊसही येतो …
फरक एवढाच ….
तो दरवर्षी परत फिरून येतो …. !
*****************************
दंवबिंदुची क्षणभंगुरता
प्रत्येकाच्या नशिबी नसते…
फाटक्या थेंबाची असहायता..
फक्त त्याचंच प्राक्तन असते …!
******************************
पाऊस बघून चारोळ्यांचा
मलाही भिजावंसं वाटलं…
शब्दांचे रेनकोट पांघरताना..
माझं थेंबांशी मात्र फाटलं…!
******************************
आपलं एकाकी थेंबाशीच जमायचं,
गर्दीत नाही्च मन रमायचं…
फाटका असला तरी…,
ओंजळीत तेवढंच मावायचं..!
******************************
गर्दीत असतानाही
एकटं राहायचं … थेंबासारखं !
ओंजळीत येतानाच
ओघळून जायचं… थेंबासारखं !
*******************************
कविताची वही हरवली
तरी वृत्ती हरवत नसते…
हाती लेखणी घेतली की..
कविता आपोआप स्फुरते !
********************************
तुझं हळुवार थरथरणं
पाऊस भिजल्या…….
अबोल नभाचं अलवार
नखशिखांत शहारणं….!
********************************
विशाल
चारोळी – २
ओठावर सुर होते
बोटावर ताल होते
एक तु नव्हतीस
जगणे कसे बेताल होते.
**********************************
तिने कधी वळुन
पाहिलेच नाही,
तिच्याकडे पाहण्याच्या नादात
हे कधी कळलेच नाही.
*******************************
डोळ्यांची भाषा मुळी
ओठांना कळत नाही,
म्हणुन मौनाची तिव्रता
शब्दांत असत नाही.
**********************************
तेजाळणार्‍या ज्योतीला
तिची जात विचारायची नसते,
ती देवापुढे पणती
तर सरणापुढे दिवटी असते.
*********************************
क्षितीजापाशी
सुर्याची पिल्ले रेंगाळली,
सागराच्या डोळ्यातही
अनोखी ममता जागली.
*********************************
माणसाचं असणं
दिसण्यात दिसत नाही,
म्हणुनच असण्याला
दिसण्याइतकं महत्व नाही.
*********************************
विशाल.
बोटावर ताल होते
एक तु नव्हतीस
जगणे कसे बेताल होते.
**********************************
तिने कधी वळुन
पाहिलेच नाही,
तिच्याकडे पाहण्याच्या नादात
हे कधी कळलेच नाही.
*******************************
डोळ्यांची भाषा मुळी
ओठांना कळत नाही,
म्हणुन मौनाची तिव्रता
शब्दांत असत नाही.
**********************************
तेजाळणार्‍या ज्योतीला
तिची जात विचारायची नसते,
ती देवापुढे पणती
तर सरणापुढे दिवटी असते.
*********************************
क्षितीजापाशी
सुर्याची पिल्ले रेंगाळली,
सागराच्या डोळ्यातही
अनोखी ममता जागली.
*********************************
माणसाचं असणं
दिसण्यात दिसत नाही,
म्हणुनच असण्याला
दिसण्याइतकं महत्व नाही.
*********************************
विशाल.
चारोळी
प्रीती आणि अहंकार
भिन्न लिंगी असतात
म्हणुनच त्यांची नाती
फ़ार लवकर जुळतात !
**********************************
कधी उन्मादाच्या भरात
तिला चंद्राची उपमा देतो
विसरतो नकळत, चंद्रही
स्वत:च शापित असतो !
***********************************
चकोरालाच विचार
वाट पाहणं काय असतं?
चंद्रदेखील सांगेल …
हे त्यालाही जमलं नसतं !
************************************
आम्ही आजकाल
प्रार्थनाही करतो
नाहीच जमलं तर
आईला आठवतो …!
******************************
आम्ही रोज त्याला पाहतो
त्याने म्हणे देव पाहीला ….
आम्ही माणुसपण सोडले
आणि तो म्हणे संत झाला ..!
*********************************
भिन्न लिंगी असतात
म्हणुनच त्यांची नाती
फ़ार लवकर जुळतात !
**********************************
कधी उन्मादाच्या भरात
तिला चंद्राची उपमा देतो
विसरतो नकळत, चंद्रही
स्वत:च शापित असतो !
***********************************
चकोरालाच विचार
वाट पाहणं काय असतं?
चंद्रदेखील सांगेल …
हे त्यालाही जमलं नसतं !
************************************
आम्ही आजकाल
प्रार्थनाही करतो
नाहीच जमलं तर
आईला आठवतो …!
******************************
आम्ही रोज त्याला पाहतो
त्याने म्हणे देव पाहीला ….
आम्ही माणुसपण सोडले
आणि तो म्हणे संत झाला ..!
*********************************
Subscribe to:
Posts (Atom)