रुजवात

झाडांनी हळूवारपणे
जमिनीला गोंजारलं
सरसरणाऱ्या मुळांनी
तिला घट्ट मिठीत घेतलं
सळसळणारा वारा
गारेगार हजार हातांनी
झाड़ आणि मातीचं
ते मिलन स्पर्शू लागला
त्या स्पर्शाने झाड़ शहारलं
त्यावरून ओघळलेलं बीज
भुमीनं अलगद टिपलं
वळीवाचा पहिला थेंब
आणि झाडाच्या मुळाशी
रुजलेला ओला अंकुर
एका नव्या जीवनाची
जणु नवी रुजवात !

© विशाल कुलकर्णी