वाचणारी पुस्तके ...

अताशा मलाही ...,
वाचायला लागलीयेत
पुस्तके ....!
तसा मी काही
पारदर्शक वगैरे नाहीये
खरेतर आतल्या गाठीचाच आहे
नसलेलं हासू दाखवणं जमतं मला
आणि असलेले आंसू लपवणंही
मी लपवतो स्वत:लाच
त्यांच्यापासुन आणि...
स्वतःपासूनही !
पण पुस्तकं भारी चलाख असतात बरं
ती ओळखतात मला
कदाचित बऱ्यापैकी ...
वाचतात मला सहज,
पण दाखवत नाहीत,
मोठ्ठी बेरकी ...
कधी फसवतील सांगता येत नाही
त्यांच्यापुढे तुमची...
चलाखी निष्फळ ठरते कैकदा
पेचात पकडतात लेकाची
कधी डोळे ओले होतात कळतच नाही
नकळत मीच कानकोंडा होतो
पुस्तके मात्र शांत असतात
एखाद्या स्थितप्रज्ञ वटवृक्षासारखी !
मग मीही त्यांचाच आधार घेतो
आणि मग...
आम्ही एकमेकांना वाचायला लागतो.

© विशाल कुलकर्णी (२०-०१-२०२०)