गझल

बरसले नभ अन भुईचे हरखले अंगांग आहे
अंबराचा अन धरेचा आगळा अनुराग आहे

कोंडलेले श्वास पुन्हा मोकळे झाले नव्याने
त्या दिशेला आजही बघ पेटलेली आग आहे

ती म्हणाली दूर जा तू भंगला विश्वास माझा
तो तसा दोषी नसावा मोजका सहभाग आहे

कावळे होती जमा पिंडास मानी हक्क त्यांचा
धर्म नामक जोखडाचा हा विनोदी भाग आहे

हासतो दुःखासवे मी यार तेही दोस्त आहे
अन सुखांच्या वल्गनांचा मज मनस्वी राग आहे

काल ती रस्त्यात दिसली बोट धरुनी लेकराचे
हासलो मी यार खोटे..., काय हा वैताग आहे?

चोर म्हणती साव म्हणती मी तसा निर्लज्ज आहे
लाख गुन्हे रोज करतो मी तरी बेदाग आहे

© विशाल कुलकर्णी
६-८-२०१९